Tag: prawo

 
Plany ewakuacji to tablice wywieszone w obiekcie, przedstawiające rzuty architektoniczne z oznaczonymi najistotniejszymi elementami ze względu na ewakuację, m.in. takimi jak: drogi ewakuacyjne i ich zalecany kierunek, wyjścia ewakuacyjne, miejsce kluczy do drzwi ewakuacyjnych, rozmieszczenie sprzętu gaśniczego i urządzeń przeciwpożarowych, lokalizacje pomieszczeń, miejsce zbiórki do ewakuacji.

Sporządzenie i wywieszenie planów ewakuacyjnych jest wymagane w

• publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U z 2003 r. Nr 6, poz. 69);
• muzeach na podstawie rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 1 grudnia 2008 r. w sprawie zabezpieczania zbiorów w muzeach przed pożarem, kradzieżą i innym niebezpieczeństwem grożącym zniszczeniem lub utratą zbiorów oraz sposobów przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania zagrożenia (Dz. U. Nr 229, poz. 1528);

Plany ewakuacyjne wywieszone w budynkach przyciągają uwagę użytkowników przez co skłaniają do zapoznania się z nimi. Ponadto znaczna większość populacji ludzkiej jest wzrokowcami przez co takie graficzne przedstawienia warunków ewakuacji z budynku zostaje szybciej zapamiętane i daje wymierne rezultaty.
W sytuacji braku rzutów architektonicznych wykonamy je dla Państwa od podstaw w ramach opracowywania planów ewakuacyjnych. Sporządzamy plany ewakuacyjne również w przypadku niewyznaczonych dróg ewakuacyjnych proponując jednoczenie właściwe rozwiązania i oznakowanie.
Plany ewakuacyjne wykonujemy w formacie zapewniającym pełną czytelność przedstawianej treści bez pogorszenia jakości.
W zależności od potrzeb i Państwa życzeń plany ewakuacyjne dostarczamy w formie np. zalaminowanej, oprawionej w antyramę lub ramę pasującą do aranżacji wnętrz, wydrukowane na plexi lub tekturze.

 

 

Dokument zabezpieczenia przed wybuchem

 

Pracodawca, przed udostępnieniem miejsca pracy, powinien sporządzić dokument zabezpieczenia przed wybuchem. Dokument ten sporządza się na podstawie oceny ryzyka związanego z możliwością wystąpienia w miejscach pracy atmosfery wybuchowej.

Zakres oceny ryzyka i dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem:

Ocena ryzyka​	Dokument zabezpieczenia przed wybuchem
Prawdopodobieństwo i czas występowania atmosfer wybuchowych.	Opis środków ochronnych, które zostaną podjęte w celu spełnienia wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz ograniczenia skutków wybuchu.
Prawdopodobieństwo występowania oraz uaktywniania się źródeł zapłonu, w tym wyładowań elektrostatycznych.	Oświadczenie pracodawcy, że: ● miejsca pracy, urządzenia, a także urządzenia ostrzegawcze są zaprojektowane, używane i konserwowane w sposób zapewniający bezpieczne i właściwe ich funkcjonowanie, ● urządzenia spełniają wymagania przewidziane w przepisach dotyczących minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy, ● została dokonana ocena ryzyka związanego z możliwością wystąpienia atmosfery wybuchowej
Eksploatowane przez pracodawcę instalacje, używane substancje i mieszaniny, zachodzące procesy i ich wzajemne oddziaływanie.	Terminy wykonywania przeglądu stosownych środków ochronnych
Rozmiary przewidywanych skutków wybuchu.​	Określenie dla wszystkich osób wykonujących pracę na rzecz różnych pracodawców w tym samym miejscu pracy:
Określenie ilości atmosfery wybuchowej, o których mowa dokonuje się na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności dotyczących ochrony przeciwpożarowej budynków innych obiektów i terenów (Dz. U. z 2010 roku nr 109 poz. 719) lub specyfikacji technicznych.	● środków ochronnych ● zasad koordynacji stosowania tych środków przez pracodawcę odpowiedzialnego za miejsce pracy ● celu koordynacji oraz metod i procedur ich wprowadzania.

W obiektach i na terenach przyległych, gdzie prowadzone są procesy technologiczne z użyciem materiałów mogących wytworzyć mieszaniny wybuchowe lub w których materiały takie są magazynowane, powinna być dokonana ocena zagrożenia wybuchem.

Ocena zagrożenia wybuchem obejmuje wskazanie pomieszczeń zagrożonych wybuchem, wyznaczenie w pomieszczeniach i przestrzeniach zewnętrznych odpowiednich stref zagrożenia wybuchem wraz z opracowaniem graficznej dokumentacji klasyfikacyjnej oraz wskazanie czynników mogących w nich zainicjować zapłon.

Graficzna dokumentacja klasyfikacyjna zawiera plany sytuacyjne obrazujące rodzaj i zasięg stref zagrożenia wybuchem oraz lokalizację i identyfikację źródeł emisji, zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach.

Oceny zagrożenia wybuchem dokonują: inwestor, projektant lub użytkownik decydujący o procesie technologicznym.

Pomieszczenie, w którym może wytworzyć się mieszanina wybuchowa, powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający5 kPa, określa się jako pomieszczenie zagrożone wybuchem.

Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady opracowania dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem oraz oceny zagrożenia wybuchem jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 lipca w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, związanych z możliwością wystąpienia w miejscu pracy atmosfery wybuchowej oraz Rozporządzenie Ministra Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. nr 109, poz.719).

 

Wykaz przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej i BHP

 

• Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku ochronie przeciwpożarowej.(Dz. U. nr 81, poz. 351 z późn. zm.).

• Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 roku. Kodeks Postępowania Administracyjnego. (Dz. U z 2000 roku nr 98, poz. 1071 z późń. zm.).

• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony ppoż. budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz.U. nr 109, poz.719).

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz.U. nr 75, poz. 690 z późn. zmianami, tekst jednolity).

• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. 2015 poz. 2117 z późn. zm.).

• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych. (Dz. U. nr 124, poz. 1030).

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 listopad 2005 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. nr 243, poz. 2063 z późn. zm.).

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 roku w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. nr 180, poz. 1860 z późn. zm.).

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Tekst jednolity Dz. U. z 2003 roku nr 169, poz. 1649 i 1650).

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2003 roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z możliwością wystąpienia w miejscu pracy atmosfery wybuchowej (Dz. U. nr 138, poz. 931 z późn zm.).

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz. U. nr 129, poz. 844 z późn. zm.).

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zm.)

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 września 2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (Dz. U. z 2004 r. nr 227, poz. 2298).

• Kodeks pracy ( Dz. U. Nr 21 z 1998 roku, poz. 94 z późn. zm.)

 

 

 

Uzgadnianie projektów z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych.

 

Uzgodnienia wymagają następujące projekty budowlane:

1. budynek zawierający strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V;
2. budynek należący do grupy wysokości średniowysokie, wysokie lub wysokościowe, zawierający strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III lub ZL IV;
3. budynek niski zawierający strefę pożarową o powierzchni przekraczającej 1000 m2, zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, obejmującą kondygnację nadziemną inną niż pierwsza;
4. obiekt budowlany inny niż budynek, przeznaczony do użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje się możliwość jednoczesnego przebywania w strefie pożarowej ponad 50 osób na powierzchni do 2000 m2;
5. obiekt budowlany zawierający strefę pożarową PM, wolno stojące urządzenie technologiczne lub zbiornik poza budynkami, silos, oraz plac składowy albo wiata, jeżeli zachodzi co najmniej jeden z następujących warunków:
   • strefa pożarowa PM ma powierzchnię przekraczającą 5000 m2,
   • strefa pożarowa PM ma powierzchnię przekraczającą 1000 m2 i gęstość obciążenia ogniowego przekraczającą 500 MJ/m2,
   • powierzchnia wewnętrzna obiektu budowlanego przekracza 2000 m2 i gęstość obciążenia ogniowego przekracza 500 MJ/m2,
   • występuje zagrożenie wybuchem;
6. garaż wielokondygnacyjny, garaż zamknięty jednokondygnacyjny wymagający zastosowania samoczynnego urządzenia oddymiającego lub stałego samoczynnego urządzenia gaśniczego wodnego oraz garaż ze stanowiskami postojowymi wielopoziomowymi o więcej niż 10 stanowiskach postojowych;
7. obiekt budowlany objęty obowiązkiem stosowania systemu sygnalizacji pożarowej, stałych urządzeń gaśniczych lub dźwiękowego systemu ostrzegawczego, na podstawie przepisów w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów;
8. stanowisko postojowe dla pojazdu przewożącego towary niebezpieczne oraz parking, na który jest usuwany pojazd przewożący towary niebezpieczne;
9. sieć wodociągowa przeciwpożarowa z hydrantami zewnętrznymi przeciwpożarowymi, przeciwpożarowy zbiornik wodny oraz stanowisko czerpania wody do celów przeciwpożarowych;
10. tunel o długości ponad 100 m;
11. obiekt jądrowy, o którym mowa w art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2014 r. poz. 1512 oraz z 2015 r. poz. 1505 i 1893).

W przypadku odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy oraz zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego, a także zapewnienia drogi pożarowej do obiektu budowlanego, gdy ze względu na charakter lub rozmiar robót niezbędne jest sporządzenie projektu budowlanego, którego rozwiązania projektowe dotyczą warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego, o którym mowa powyżej, uzgodnienie jest wymagane.
Rodzaje obiektów budowlanych, których projekty wymagają uzgodnienia przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. 2015 poz. 2117).

 
W obiektach i na terenach przyległych, gdzie prowadzone są procesy technologiczne z użyciem materiałów mogących wytworzyć mieszaniny wybuchowe lub w których materiały takie są magazynowane, powinna być dokonana ocena zagrożenia wybuchem.

Ocena zagrożenia wybuchem obejmuje wskazanie pomieszczeń zagrożonych wybuchem, wyznaczenie w pomieszczeniach i przestrzeniach zewnętrznych odpowiednich stref zagrożenia wybuchem wraz z opracowaniem graficznej dokumentacji klasyfikacyjnej oraz wskazanie czynników mogących w nich zainicjować zapłon.

Graficzna dokumentacja klasyfikacyjna zawiera plany sytuacyjne obrazujące rodzaj i zasięg stref zagrożenia wybuchem oraz lokalizację i identyfikację źródeł emisji, zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach.
Oceny zagrożenia wybuchem dokonują: inwestor, projektant lub użytkownik decydujący o procesie technologicznym.
Pomieszczenie, w którym może wytworzyć się mieszanina wybuchowa, powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający5 kPa, określa się jako pomieszczenie zagrożone wybuchem.
Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady dokonywania oceny zagrożenia wybuchem jest Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719).

 

 

• Instrukcja Bezpieczeństwa Przeciwpożarowego

• Ocena zagrożenia wybuchem

• Dokument zabezpieczenia przed wybuchem

• Uzgadnianie projektów

• Wykaz przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej i BHP

• Przegląd, konserwacja instalacji i urządzeń przeciwpożarowych

• Oznakowanie obiektów znakami ewakuacyjnymi i przeciwpożarowymi

 

Szkolenia

• Ocena ryzyka zawodowego

• Organizacja ćwiczeń z praktycznego sprawdzenia warunków ewakuacji

• Czego nie wiesz o swojej polisie ubezpieczeniowej

ROZPORZĄDZENIE MSWiA – ochrona przeciwpożarowa budynków, innych obiektów budowlanych i terenów

 

Czego nie wiesz o swojej polisie ubezpieczeniowej.

Pożar jest zjawiskiem spotykanym stosunkowo rzadko i na ogół dotyczy innych. Stąd wynika pewna specyfika konserwacji i zapewniania sprawności urządzeń przeciwpożarowych. Urządzenia te być może nie zadziałają nigdy, ale wtedy gdy zajdzie taka potrzeba musi być pewność, że zadziałają prawidłowo. To od ich pracy będzie zależało ludzkie życie, a w konsekwencji odpowiedzialność karna i moralna osób zarządzających firmą.

Natychmiast zauważymy sytuację, w której drzwi otwierane codziennie kilkadziesiąt razy przestaną się otwierać. Prawdopodobnie nigdy nie zauważymy awarii urządzenia przeciwpożarowego jeżeli w firmie nie powstanie i nie będzie przestrzegany system badań i konserwacji urządzeń przeciwpożarowych. Sytuacji takiej sprzyja brak zdarzeń krytycznych w firmie na przestrzeni długiego okresu czasu.

Istotne dla sprawy jest również podejście ubezpieczyciela w sytuacji wystąpienia szkody. Większość właścicieli firm płaci dość wysokie składki ubezpieczeniowe i w ten bez wątpienia rozsądny sposób zapewnia możliwość przetrwania firmie w przypadku wystąpienia zdarzeń krytycznych. W tym miejscu warto zaznaczyć, że poważny pożar w firmie często jest przyczyną jej bankructwa.

​Szczególnego podkreślenia wymaga jednak fakt, że firmy ubezpieczeniowe zabezpieczają się również przed niefrasobliwością swoich klientów. W każdej polisie ubezpieczeniowej znajduje się zapis, że ubezpieczyciel odmówi wypłaty odszkodowania lub ograniczy jego wysokość w przypadku wystąpienia rażących błędów ubezpieczonego. W praktyce spotykamy się z takimi sytuacjami, które często rozstrzygane są przez sądy na niekorzyść ubezpieczonego.

 

Prowadzenie spraw BHP w zakładach pracy

Wiele instytucji zastanawia się nad zatrudnieniem osoby odpowiedzialnej za prowadzenie spraw BHP.

Na przeciw takiemu zapotrzebowaniu wychodzi nasza firma. Świadczymy stalą opiekę w zakładach pracy. Udzielamy instrukcji, prowadzimy szkolenia oraz zaopatrujemy zakłady w odpowiednią dokumentację.​

Dla kogo skierowana jest nasza oferta?

BHP w małej firmie

Jeżeli przedsiębiorca zatrudni pracownika na podstawie umowy o pracę, staje się pracodawcą i zaczynają go obowiązywać przepisy wynikające z Kodeksu pracy, w tym te dotyczące BHP.

Istotne jest, iż zatrudnienie pracowników nie powoduje konieczności stworzenia dodatkowego stanowiska pracy, na którym zakres obowiązków obejmowałby prowadzenie dokumentacji BHP. Jest to tylko jedna z opcji – właściciel może prowadzić te sprawy sam, dołączyć je do obowiązków jednego z pracowników lub np. zlecić je specjalistycznej firmie. Należy jednak pamiętać, iż niektóre obszary związane z BHP wymagają posiadania odpowiednich kwalifikacji, nie mówiąc już o posiadaniu specjalistycznej wiedzy.

W przypadku, gdy przedsiębiorca zdecyduje się na prowadzenie spraw BHP w swojej firmie na własną rękę, musi pamiętać, że konieczne jest spełnienie warunków określonych w przepisach. Zgodnie z nimi, aby właściciel firmy mógł samodzielnie prowadzić zadania i dokumentację BHP:

• musi posiadać odpowiednie szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,
• liczba zatrudnionych przez niego pracowników nie może przekraczać 10 osób,
• zatrudnia do 20 pracowników, przy czym jego działalność jest zakwalifikowana do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecią kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

 

BHP a Kodeks pracy

Kwestię bezpieczeństwa i higieny pracy reguluje dział dziesiąty Kodeksu pracy. Wart podkreślenia jest fakt, iż to zawsze pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan BHP w zakładzie pracy, nawet jeśli zadania z tym związane zleci pracownikowi.

Najważniejsze obowiązki związane z BHP w firmie zatrudniającej pracowników zawarte zostały w art. 207 par. 2 Kodeksu pracy. W myśl tych przepisów pracodawca powinien:

• organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
• zapewnić przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,
• wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,
• zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,
• zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.

Ponadto, jeżeli specyfika obowiązków pracownika polega na pracy z czynnikami szkodliwymi lub niebezpiecznymi, bezwzględnie należy zapewnić mu środki ochrony indywidualnej.

Działalność jednoosobowa

Jednoosobowych działalności gospodarczych, w których nie ma zatrudnionych pracowników nie obowiązują wymogi BHP.

W przypadku, gdy osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą zdecyduje się na zatrudnienie pracownika, sytuacja ulega zmianie – w takim przypadku na właściciela nakładane są dodatkowe obowiązki, ponieważ staje się pracodawcą i pojawiają się dodatkowe obowiązki związane z zapewnieniem odpowiednich warunków pracy oraz spełnieniem ogólnych zasad BHP. Warto o tym pamiętać, ponieważ ewentualny wypadek przy pracy może skutkować nie tylko cierpieniem pracownika, ale również dużymi stratami dla firmy.

 

 

Protokół powypadkowy jest to protokół, który zawiera głównie ustalenia dotyczące przyczyn oraz skutków wypadków, do których dochodzi w miejscu pracy.Ustaleń tych dokonuje specjalny zespół powypadkowy powołany przez pracodawcę. Protokół sporządzany jest zgodnie z wzorem zawartym w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 września 2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (Dz. U. z 2004 r. nr 227, poz. 2298).

Co do zasady protokół powypadkowy należy sporządzić w ciągu 14 dni od dnia, w którym dowiedziano się o wypadku. Może on zostać spisany później jedynie w przypadku, gdy jego sporządzenie we wcześniejszym terminie nie było możliwe. W takiej sytuacji należy w treści protokołu zawrzeć jednakże adnotację o przeszkodach lub trudnościach, które uniemożliwiły sporządzenie protokołu w wymaganym terminie 14 dni.
Co powinien zawierać protokół powypadkowy?

Protokół powypadkowy powinien zawierać przede wszystkim następujące elementy:

Wskazanie osoby pracodawcy (imię i nazwisko, NIP, REGON, PESEL, adres siedziby, numer dowodu osobistego lub innego dowodu potwierdzającego tożsamość pracodawcy oraz kod PKD);

• Wskazanie z imienia i nazwiska osób wchodzących w skład zespołu powypadkowego;
• Wskazanie kiedy zespół powypadkowy dokonał ustaleń dotyczących okoliczności i przyczyn wypadku;
• Wskazanie kiedy doszło do wypadku (data i godzina)
• Wskazanie osoby poszkodowanego oraz jej danych;
• Wskazanie osoby, która zgłosiła wypadek;
• Wskazanie okoliczności wypadku;
• Określenie przyczyn wypadku;
• Określenie czy doszło do nieprzestrzegania przez pracodawcę przepisów prawa pracy, a w szczególności przepisów BHP lub innych przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia wraz ze wskazaniem odpowiednich dowodów;
• Określenie czy wyłączną przyczyną wypadku było naruszenie przez poszkodowanego pracownika przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa wraz ze wskazaniem odpowiednich dowodów;
• Określenie czy pracownik w chwili wypadku pozostawał w stanie nietrzeźwości albo pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych przyczyniających się w znacznym stopniu do wypadku przy pracy wraz ze wskazaniem odpowiednich dowodów;
• Określenie skutków wypadku;
• Określenie czy wypadek był wypadkiem przy pracy albo wypadkiem traktowanym na równi z wypadkiem przy pracy wraz z uzasadnieniem;
• Określenie rodzaju wypadku;
• Wnioski i wskazanie środków profilaktycznych.
  Jakie załączniki powinny zostać dołączone do protokołu powypadkowego?
  Do protokołu powypadkowego należy dołączyć także kilka innych wymaganych dokumentów. Są to przede wszystkim:
• Pisemne wyjaśnienia pracownika będącego ofiarą wypadku w miejscu pracy;
• Spisane informacje pochodzące od ewentualnych świadków wypadku;
• Opinia lekarza na temat rozległości obrażeń, ich przyczyn oraz skutków wypadku;
• Zdjęcia z miejsca, w którym doszło do wypadku;
• Inne dowody zgromadzone w sprawie wypadku;
• Ewentualne zastrzeżenia poszkodowanego pracownika lub członków rodziny zmarłego pracownika co do treści protokołu powypadkowego;
• Ewentualne zastrzeżenia członka zespołu powypadkowego co do treści protokołu powypadkowego.

 

Zgodnie z Kodeksie pracy ( Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998 roku z późn. zm.) Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.

Kolejnym aktem prawnym mówiącym o ocenie ryzyka zawodowego jest Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz. U. nr 129, poz. 844 z późn. zm.).

Pracodawca jest obowiązany oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe, występujące przy określonych pracach oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

zapewnić organizację pracy i stanowisk pracy w sposób zabezpieczający pracowników przed zagrożeniami wypadkowymi oraz oddziaływaniem czynników szkodliwych dla zdrowia i uciążliwości, zapewnić likwidację zagrożeń dla zdrowia i życia pracowników głównie przez stosowanie technologii, urządzeń, materiałów i substancji nie powodujących takich zagrożeń.

Jeżeli ze względu na rodzaj pracy likwidacja zagrożeń nie jest możliwa, należy stosować odpowiednie rozwiązania organizacyjne i techniczne, w tym odpowiednie środki ochrony zbiorowej, ograniczające wpływ tych zagrożeń na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.

W sytuacji gdy ograniczenie zagrożeń w wyniku zastosowania rozwiązań organizacyjnych i technicznych nie jest wystarczające, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom środki ochrony indywidualnej, odpowiednie do rodzaju i poziomu zagrożeń.